About a girl

Anneliğin üçüncü yılı ve çetin sınavlar

2. Yıl biterken bu kadar çok şey yaşamadığımdan olsa gerek birşeyler karalamamışım buraya.

Vay be 3 yıl. Dile kolay ☺️. Bu sene her şey ile mücadele ettiğim bir sene oldu. Kendim de dahil. Dolayısıyla bir hayli yoruldum, fakat bu kez geçmiş senelerdeki gibi fiziksel bir yorgunluk değildi. Düşünsel olarak çok yoruldum. Ama mutluyum, çünkü yine her sene olduğu gibi bir sürü şey öğrendim.

Bir kere daha da sabırlı olmayı öğrendim. 2 yaştan 3 yaşa geçerken şu sendrom dedikleri meret ile içli dışlı oldum bolca. Toprak’ı gelişimi dahilinde özgür bırakmak işimi biraz daha kolaylaştırdı, zira herşeyi kendi yapmak istiyor ve izin vermezsem sinir krizleri yaşıyordu. Bu nedenle bolca izin verdim ona. Hatta biraz iş de verdim, çünkü başardığı zaman mutlu oluyordu. Gittikçe bebeklikten çocukluğa doğru evrildi ve anlamlandıramadığım bir varlıktan, beni dinleyen anlayan, üzüldüğümde bana sarılan, kendini ifade edebilen bir çocuğa dönüştü. Zaten sayesinde bir çok şey öğrenmeye başlamıştım. Şimdi hepten rehberim oluyor ve bana enerji veriyor.

İşten eve döndüğümde ona sarılmak, beraber kıkırdamak, beraber müzik dinlemek, karşılıklı saçma sapan dans etmek, ağaç ev ustalarını izlemek ve bir gün ağaç evimizin olacağını hayal etmek…işte bunlar beni iyi ediyor ☺️

Sonuç olarak anneliğimin üçüncü yılı kutlu olsun o zaman ☺️ bol sarılmalı, kıkırdamalı ve sağlık dolu yıllarımız olsun ☺️

Görsel

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.