17

Aman tanrım.

Yazmaya çalışırken biraz ilham aramak için eski yazılarıma göz atıyorum. Bir anda tarihe bakıyorum. 18 Aralık 2018.

Birkaç senedir bu zamanlar hiçbir kelime ile kendimi ifade edememişim.

Nedense Toprak doğduğundan beri yaşamı farklı gözlerle izlemeye başladım, belki de bundandır bilemiyorum. Fakat ölümü bir süreliğine unutup yaşama o kadar odaklandım ki, seninle ilgili hiçbir kelime dökülmedi yüreğimden.

Yarın 19 Aralık 2018.

Seni kaybedişimin (ya da farkında olmadan kendimi) 17. yılı.

17 yıldır bir şekilde mücadele veriyorum şu hayatta.

Fakat son 2 yıl gerçekten çok zor geçti güzel kadın. Sen yanımda olsaydın belki herşey daha farklı olurdu. Senden öğreneceğim çok şey varken gittin. Elinde değildi biliyorum, fakat şimdi herşeyi beynime benliğime kazıya kazıya öğreniyorum. Ve inan çok zorlanıyorum.

Hatırladığım kadarıyla sana benzemeye uğraşıyorum. Bunu da yeni yeni farkediyorum.

Seni özlüyorum,ilkbaharı da. Çünkü uzun zamandır ilkbaharlar seninle yaşadığım gibi değil.